Το “Σπάρταθλον” είναι ένας ιστορικός υπερμαραθώνιος δρόμος 245,3 χιλιομέτρων, που λαμβάνει χώρα τέλη Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο στην Ελλάδα από το 1983 στην διαδρομή Αθήνα – Σπάρτη. Είναι ένας από τους πλέον δύσκολους αγώνες υπεραποστάσεων παγκοσμίως και παράλληλα πολύ μεγάλου ενδιαφέροντος λόγω του ιστορικού του υπόβαθρου.
Ιστορικά στοιχεία.
Το Σπάρταθλον αναβιώνει τα βήματα του Φειδιππίδη, ενός αρχαίου Αθηναίου δρομέα μεγάλων αποστάσεων, ο οποίος το 490 π.Χ., πριν από τη μάχη του Μαραθώνα, εστάλη στη Σπάρτη να ζητήσει βοήθεια στον πόλεμο που διεξήγαγαν οι Έλληνες με τους Πέρσες. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Φειδιππίδης έφτασε στη Σπάρτη μια μέρα μετά την αναχώρησή του από την Αθήνα. Βασισμένοι στις αναφορές του Έλληνα ιστορικού, το 1982 πέντε αξιωματικοί της βρετανικής αεροπορίας (RAF), οι οποίοι παράλληλα ήταν δρομείς μεγάλων αποστάσεων, ταξίδεψαν στην Ελλάδα, με επικεφαλής το σμήναρχο Τζον Φόντεν (John Foden) που είχε την αρχική ιδέα.
Σκοπός τους ήταν να εξακριβώσουν κατά πόσον ήταν δυνατό να καλύψουν τα 250 χιλιόμετρα περίπου που απέχουν οι δύο πόλεις σε μιάμιση ημέρα. Η ενθουσιώδης βρετανική ομάδα είχε αποδείξει πως ο Ηρόδοτος είχε δίκιο. Ένας άνθρωπος είναι πράγματι ικανός να καλύψει 250 χλμ. σε δύο μέρες και μάλιστα σε λιγότερο από 40 ώρες. Μετά την επιτυχία του εγχειρήματος, ο πρωτεργάτης του άθλου Τζον Φόντεν άρχισε να οραματίζεται την καθιέρωση ενός αγώνα που θα έφερνε στην Ελλάδα δρομείς μακρινών αποστάσεων από όλον τον κόσμο για να τρέξουν στα ίχνη του αρχαίου ημεροδρόμου Φειδιππίδη.
Το επόμενο έτος μια πολυεθνική ομάδα Βρετανών, Ελλήνων κ.ά. ενθουσιωδών υποστηρικτών της ιδέας, με επικεφαλής το φιλέλληνα Μάικλ Κάλαχαν (Michael Callaghan), οργάνωσαν το Α΄ Διεθνές Σπάρταθλον (Open International Spartathlon Race), επωνυμία που προέκυψε από το συνδυασμό των ελληνικών λέξεων Σπάρτη και άθλος. Ο αγώνας διεξήχθη με την έγκριση και υπό την εποπτεία του ΣΕΓΑΣ με τη συμμετοχή 45 δρομέων από 11 χώρες και περιλάμβανε και γυναικείες συμμετοχές. Η επιτυχία της διοργάνωσης και η απήχηση που είχε ήταν καθοριστικές για την περαιτέρω καθιέρωση του αγώνα.
Έτσι το 1984 ιδρύθηκε ο Διεθνής Σύνδεσμος «ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ», ο οποίος από τότε μέχρι σήμερα διοργανώνει ανελλιπώς τον αγώνα κάθε Σεπτέμβρη. Η επιλογή του μήνα αυτού έγινε, διότι τότε τοποθετεί χρονικά ο Ηρόδοτος την αποστολή του Φειδιππίδη στην Σπάρτη.
Ο εν λόγω αγώνας, διεξήχθη το διήμερο 28 & 29 Σεπτεμβρίου 2012 όπου συμμετείχε ο αθλητής αγώνων υπεραποστάσεων της Αθλητικής Ένωσης Αστυνομικών Ελλάδος, Ανθ/μος Ζαχαριάδης Γεώργιος του Α.Τ. Πτολεμαΐδας, τερματίζοντας στην 72η θέση με χρόνο 35 ώρες 56 λεπτά και 16 δευτερόλεπτα.
Το πρωί της Παρασκευής (28/09/2012) στο Ηρώδειο, περί ώρα 07:00, κάτω από τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης, δόθηκε η εκκίνηση του αγώνα στους 350 αθλητές ( 315 άνδρες και 35 γυναίκες ) από 37 χώρες των 5 ηπείρων με κατεύθυνση την Σπάρτη, καταδεικνύοντας περίτρανα την παγκόσμια απήχηση του Σπαρτάθλου. Χώρες με μεγάλη συμμετοχή ήταν η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Γαλλία, η Αγγλία, η Φιλανδία, το Βέλγιο κ.α. Την Ελλάδα εκπροσώπησαν 44 άνδρες και 4 γυναίκες. Πολλά ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία και ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα κάλυψαν από κοντά τον αγώνα.
Στο ένα τρίτο της διαδρομής περίπου, είχαν εγκαταλείψει περισσότεροι από 120 αθλητές διότι η έντονη ζέστη και υγρασία εξουθένωσε πολλούς και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν. Έρευνες του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου έδειξαν ότι οι δείκτες μυϊκής μάζας και ηπατικής βλάβης που μετρήθηκαν στο αίμα σε αυτούς που καταφέρνουν να τερματίσουν μοιάζουν πολλές φορές με εκείνες ασθενών που βρίσκονται στην μονάδα εντατικής θεραπείας. Γεγονός που επιδεικνύει στη διάρκεια του αγώνα την αδιάκοπη πάλη ανάμεσα στο πνεύμα και το σώμα.
Η διαδρομή που ακολουθούν οι αθλητές στο Σπάρταθλον, θεωρείται η πιο δύσκολη στον κόσμο. Ακολουθούν δύσβατα μονοπάτια και χωματόδρομους, διασχίζουν αμπέλια και ελαιώνες, σκαρφαλώνουν σε πλαγιές λόφων ενώ η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η αναρρίχηση στο Παρθένιο Όρος ( 1.200 μέτρα ύψος ) μέσα στο πυκνό σκοτάδι με θερμοκρασία 4-5ο C και ανέμους.
Σε 75 σημεία της διαδρομής υπάρχουν σταθμοί ελέγχου και ανεφοδιασμού των αθλητών, ιατρική ομάδα με πλήρως εξοπλισμένα ασθενοφόρα σε όλο το μήκος της διαδρομής και στους κεντρικούς σταθμούς.
Ο τερματισμός έλαβε χώρα στο μνημείο του ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ μπροστά από το άγαλμα του Λεωνίδα, απογευματινές ώρες του Σαββάτου (29/09/2012). Το έπαθλο για τους αθλητές που τερμάτισαν ήταν ένα κλαδί ελιάς και νερό από τον ποταμό Ευρώτα γεγονός που αποδεικνύει την ανιδιοτελή συμμετοχή όλων των δρομέων. Σύμφωνα με τα δεδομένα της διοργάνωσης μόλις το 24% των δρομέων τερμάτισε. Οι περισσότεροι αθλητές (12) προέρχονται από την Ιαπωνία, ενώ αμέσως μετά ακολουθεί η Ελλάδα με (11). Δέκα γυναίκες τερμάτισαν ποσοστό 14%, ενώ το 25% των Ελλήνων που συμμετείχαν τερμάτισε. Ανάμεσα τους και ο αθλητής μας Ανθ/μος Ζαχαριάδης Γεώργιος.
Ο 46χρονος Γερμανός Στέφαν Τομς είχε την τιμή να τερματίσει πρώτος με χρόνο 26 ώρες, 28 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα. Δεύτερος τερμάτισε ο 44χρονος Ιάπωνας Τετσούο Κίσο με χρόνο 26 ώρες, 36 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα και στην τρίτη θέση βρέθηκε η 36χρονη Βρετανή Ελίζαμπεθ Χόουκερ με χρόνο 27 ώρες, 2 λεπτά και 49 δευτερόλεπτα.
Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Αθλητικής Ένωσης Αστυνομικών Ελλάδος συγχαίρουν τον αθλητή τους Ανθυπαστυνόμο Ζαχαριάδη Γεώργιο του Α.Τ. Πτολεμαΐδας για το μέγιστο ψυχικό σθένος που επέδειξε κατά την διάρκεια της ιδιαίτερα επίπονης προσπάθειάς του, στον 30ο διεθνή αγώνα υπερμαραθωνίου “ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ”, καταφέρνοντας και με την δύναμη της ψυχής του να τερματίσει με χρόνο 35 ώρες 56 λεπτά και 16 δευτερόλεπτα, εκπροσωπώντας επάξια το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας και την Αθλητική Ένωση Αστυνομικών Ελλάδος. Άλλωστε βασική επιδίωξη ενός Σπαρταθλητή είναι ο τερματισμός και όχι η επίτευξη ενός ρεκόρ.
Λίγα λόγια για τον Ανθυπαστυνόμο Γεώργιο Ζαχαριάδη …
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Ζαχαριάδης μέχρι να φτάσει στο σημείο να τρέξει αυτόν τον άθλο προπονήθηκε και προπονείται σκληρά, διανύοντας εκατοντάδες χλμ κάθε μήνα. Για να συμμετάσχει στον ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ, έτρεξε σε πολλούς αγώνες αντοχής, όπου έπιανε πάντα το όριο με αποτέλεσμα να του δοθεί το δικαίωμα αυτό της συμμετοχής σύμφωνα με τους κανονισμούς. Έτρεξε από τους Δελφούς στις Πλαταιές (Ευχίδειος Άθλος 110 χλμ), στην περιοχή Ψάθα – Αλεποχώρι Αττικής (Πανελλήνιος 100 χλμ), τον Αέθλιο Δρόμο (Ολύμπιος Άθλος-Αρχαία Νεμέα-Αρχαία Ολυμπία 180 χλμ), στο VFT στο Παρανέστι της Δράμας (120χλμ), κ.λπ., όπου με τους καλούς χρόνους που έκανε πήρε το εισιτήριο για να κάνει ακόμη ένα όνειρό του πραγματικότητα. Και τα όνειρα συνεχίζονται όπως μας λέει ο ίδιος, διότι ο επόμενος στόχος είναι η διαδρομή Αθήνα Σπάρτη Αθήνα (Φειδιππίδιος Άθλος 500 χλμ) και στη συνέχεια θέλει να πραγματοποιήσει το Μεγάλο του Όνειρο… να τρέξει από την Παναγία Σουμελά Καστανιάς Βερμίου στην Παναγία Σουμελά του Πόντου!!!
Η Ιθάκη δε με «γέλασε», μ΄ έδωσε το ωραίο ταξίδι, κι έτσι σοφός που έγινα με τόση πείρα, ήδη κατάλαβα Ιθάκες τι σημαίνουν… Ήταν ένα Μεγάλο Ταξίδι Αξιών σε ιστορικούς δρόμους, “Δρόμους περπατημένους κι απερπάτητους”, για ένα Μεγάλο Χρέος στον Λεωνίδα!!! Δεν υπήρχε άλλη επιλογή, μόνο o Τερματισμός. Το Πίστεψα, το Πάλεψα, το Πήρα!!! είναι τα λόγια τα οποία βγαίνουν από τη ψυχή μου. Έτρεξα μέσα στη ζέστη, πάνω στα βουνά, στη νύχτα, στη μοναξιά, παρέα τους Αετούς του Πόντου και της ΑΕΚ, 36 ολόκληρες ώρες γεμάτος με ψυχή που πηγάζει από την Μεγάλη μου Αγάπη, την ΑΕΚ και την Ποντιακή μου Καταγωγή!!! Κατάπινα τα χλμ τραγουδώντας τραγούδια και ύμνους του Πόντου και της ΑΕΚ και στις ατελείωτες ώρες αυτοσχεδίαζα μερικά τραγούδια. Ο ήλιος, η ζέστη, οι ανηφόρες στους δρόμους και στα βουνά το βράδυ μέσα στο σκοτάδι, η κούραση, οι παραισθήσεις ήταν στοιχεία που με άφηναν αδιάφορο καθώς είχα μόνο έναν στόχο, να φτάσω στον Λεωνίδα!!! Μεγάλη διαδρομή γεμάτη εμπειρίες και γνώσεις…
Ευχαριστώ όσους με στήριξαν, την οικογένειά μου, τους φίλους μου και τους ανθρώπους που έλεγαν πάντα μια καλή κουβέντα. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. της Αθλητικής Ένωσης Αστυνομικών Ελλάδος, τον Ταξίαρχο κ. Ιωάννη Κοκώνη (Δ/ντή Παιδ.Κατασκηνώσεων ΕΛ.ΑΣ) για τις εξυπηρετήσεις στις προπονήσεις μου, την Αστυνομική Δνση Λακωνίας, το Αστυνομικό Τμήμα, το Τμήμα Περιφέρειας, το Τμήμα Τροχαίας και την Ομάδα ΔΙ.ΑΣ Σπάρτης, για την συνδρομή τους και για την Μεγάλη Υποδοχή που μου επιφύλαξαν δημιουργώντας ένα ευχάριστο κλίμα τονώνοντας το ηθικό μου κατά τον τερματισμό!!! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον μεγάλο δάσκαλο Τάκη Σκουλή (ο 1ος δρομέας που έτρεξε Αθήνα Σπάρτη Αθήνα το 1992), τους φίλους δρομείς Γιώργο Πάνο, Σπύρο Σπυρόπουλο, Παπαμιχαήλ Γιάννη και Γιώργο Κουτσούκο για την συμμετοχή στις προπονήσεις και φυσικά τον φύλακα άγγελο και βοηθό σε όλη τη διαδρομή τον Θάνο Καγγελίδη.
Διαδρομή δύσκολη, συνθήκες ακατάλληλες στην αρχή λόγω υπερβολικής ζέστης μέχρι την Κόρινθο, γι’ αυτό κ εγκατέλειψαν εκεί (Κόρινθο) περίπου 180 δρομείς, στη συνέχεια μετά τα 100 χλμ άρχισε η κούραση και οι ανηφόρες, νύχτωσε και το φεγγάρι φώτιζε τα σκοτεινά μονοπάτια πάνω στο βουνό στο Παρθένιο Όρος. Ήδη η εξάντληση άρχισε να κυριεύει τους δρομείς κι ένας αρχίζουν να δίνουν την μάχη τους για να συνεχίσουν.
Έβλεπες ανθρώπους να κλαίνε και αναρωτιόσουν γιατί τόσο κλάμα, τελικά ήταν το κλάμα της μεγάλης απόφασης μετά από 100 ή 200 χλμ σχεδόν να εγκαταλείψουν ή να συνεχίσουν!!! Θέλει Ψυχή να συνεχίσεις αλλά και ψυχή να σταματήσεις…. και λέγοντάς τους λίγα λόγια του ποιητή μας… “κι εδώ που έφτασες λίγο δεν είναι…”, μ΄ ευχαριστούσαν και τους χαιρετούσα με μάτια βουρκωμένα, έκλαιγα στη διαδρομή, ειδικά για τους φίλους μου, τον Αντρέα Π., τον Γιώργο Β., τον Γιώργο Κ., ο οποίος τερμάτισε πέρσι ως 1ος έλληνας, φέτος οι συνθήκες δεν τον ευνόησαν, ο Αντρέας πονούσε και μαζί του κι εγώ… Φιληθήκαμε και συνέχισα το ταξίδι μου. Έφτασα στο πλέον δύσκολο κομμάτι της διαδρομής, 20 χλμ ανηφόρα για να φτάσω στον κεντρικό δρόμο για την Σπάρτη. Έχασα πολύτιμο χρόνο αλλά η θέληση, το πείσμα και η αποφασιστικότητα αναπτέρωσαν το ηθικό και για τα επόμενα 25 χλμ άρχισα έναν γρήγορο ρυθμό κερδίζοντας το χαμένο έδαφος και πλέον καταλαβαίνω πως έχω μείνει λίγοι δρομείς. Είχαν εγκαταλείψει κι άλλοι, μείναμε μόνο 72, ώσπου φάνηκε η Σπάρτη και ο Λεωνίδας με το επιβλητικό βλέμμα του με καλωσόρισε και ήδη κατάλαβα … Ιθάκες τι σημαίνουν ….
Το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ για μένα δεν είναι αγώνας δρόμου, είναι μόνο βίωμα, είναι μόνο εμπειρία προσωπική, είναι Μόνο Ψυχή!!!
Ζαχαριάδης Γιώργος
Ανθυπαστυνόμος
